PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : نکاتی در مورد بیماری سل!



M £ H D I
11-09-2014, 10:04 PM
http://www.persianteb.com/wp-content/uploads/2014/11/bimarie-sel-persianteb.jpg


نکاتی در مورد بیماری سل! (http://www.persianteb.com/%D9%86%DA%A9%D8%A7%D8%AA%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AF-%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B3%D9%84/)
احتمالا این روزها اگر اسم بیماری «سل» را بشنوید، نفس راحتی می کشید و می گویید: «خدا را شکر که ریشه کن شده!» اما خوب است بدانید وزارت بهداشت اعلام کرده است در سال گذشته ۱۰هزار و ۹۸۷ مورد مبتلا به سل در کشور گزارش شده که تخمین زده می شود این تعداد تنها ۷۰ درصد موارد واقعی موجود در کشور باشد!

یک نفس خفگی!
از جمعیت مبتلایان به سل در کشور ۵۰ درصد موارد را زنان و ۱۲ درصد را بیماران غیر ایرانی (اغلب افغان) تشکیل می دهند. در دنیا هم هر سال بیش از ۸ میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و تاکنون یک سوم مردم جهان بدون آنکه احساس بیماری کنند به میکروب این بیماری آلوده شده اند.
میکروب این بیماری با صحبت کردن، سرفه کردن و خندیدن یک فرد ناقل در هوا پخش می شود اما خوشبختانه این بیماری قابل درمان است؛ به شرطی که به موقع تشخیص داده شود.


برای اینکه سل نگیرید:

از افراد مبتلا به عفونت فعال سل دوری کنید که به شدت مسری است به خصوص اگر تازگی آزمایش نشان داده که شما به عفونت نهفته سل دچارید.
زمان طولانی را با افرادی که به عفونت فعال سل مبتلا هستند نگذارید؛ به خصوص اگر کمتر از ۲ هفته پیش از دیدار با شما، تحت درمان بوده اند.
با بیماران مبتلا به سل در مکان های گرم و بسته ملاقات نکنید.
اگر مجبور هستید با افراد مبتلا به سل در تماس باشید، مثلا در مراکز درمانی فعالیت دارید، باید از لوازم پیشگیری کننده مثل ماسک استفاده کنید.
برخی گروه ها مانند پرستاران بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به سل قرار دارند؛ اگر شما هم جزو یکی از این گروه ها هستید، باید بیشتر از خود مراقبت کنید.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مثل ناقلان و مبتلایان HIV و ایدز) و همچنین کسانی که با مبتلایان به سل در تماس هستند (پرستار و اعضای خانواده) جزو گروه های پرخطر ابتلا به سل محسوب می شوند.
افرادی که در محیط های شلوغ و کوچک زندگی می کنند (مثل زندانیان،پانسیون ها یا خوابگاه ها) و نیز معتادان به الکل و مواد مخدر که دسترسی مناسبی به مراقبت های پزشکی ندارند، همچنین کسانی که در کشورهایی با عفونت فعال سل زندگی یا به آنجا سفر می کنند، از جمله دیگر گروه های در معرض خطر ابتلا به سل هستند.
زندگی سالمی داشته باشید؛ افراد مریض احوال بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به سل هستند و بدن شان در مقابل بیماری مقاومت کمتری دارد.


برای مصون ماندن از سل نکات زیر را رعایت کنید:

رژیمی سرشار از میوه و سبزی و غلات داشته باشید و از غذاهای چرب، شیرین و فرآوری شده بپرهیزید.
حداقل ۳-۴ بار در هفته ورزش کنید و بیشتر از ورزش های هوازی که تپش قلب را افزایش می دهد (مثل دو، قایقرانی و شنا) کمک بگیرید. مصرف سیگار، قلیان و هر نوع ماده اعتیاد آور را به حداقل برسانید یا کنار بگذارید.
خواب کافی داشته باشید، هر شب ۷-۸ ساعت بخوابید.
بهداشت فردی را رعایت کنید و بیشتر وقت تان را در فضای باز و هوای تازه بگذرانید.
وقتی جواب آزمایش ابتلا به سل بچه های کوچکتر منفی است باید در نظر داشت که آنان همچنان در معرض خطر ابتلا هستند، بنابراین لازم است واکسن BCG تزریق کنند تا در مقابل عفونت سل مقاوم شوند.
اگر قصد سفر به کشورها و مناطقی را دارید که سل در آنها شیوع دارد، تزریق واکسن را فراموش نکنید.


تشخیص و درمان:

اگر تازگی با فرد مبتلایی در تماس بوده اید و احساس بیماری می کنید، بهتر است سریع تر با مشورت پزشک آزمایش دهید.
۲ نوع آزمایش برای تشخیص سل وجود دارد: تست پوست و تست خون.
در تست پوستی سل (TST) بین ۲ تا ۸ هفته بعد از تماس با فرد مبتلا، محلولی پروتئینی به شخص تزریق می شود. این شخص باید ۲-۳ روز بعد به مرکز درمانی بازگردد تا عکس العمل پوستش نسبت به تزریق ارزیابی و مشخص شود.
تست خون به پیش پا افتادگی تست پوست نیست! اما با یک جلسه مراجعه به پزشک قابل تشخیص است. این کار برای کسانی که واکسن BCG تزریق کرده اند، لازم است چون این واکسن می تواند صحت این تست سل را تحت تاثیر قرار دهد.

منبع : persianteb (http://www.persianteb.com/)