leila22a
12-20-2014, 08:06 PM
http://www.1doost.com/Files/Posts/Thumbs/77/18888.jpg کشش درونی برخی انسان ها به گاز گرفتن بچه کوچولوهای خوشگل شاید نشان از این باشد که مغزشان دچار مشکل شده،
شاید هم صرفا شبیه به رفتار دیگر پستانداران محسوب شود!
در پژوهشی تازه، پژوهشگران اقدام به تصویر برداری ام. آر.آی از زنانی کردند که ناخودآگاه نوزادان را بو می کشیدند.
بوی نوزادان, منطقه مرتبط با پاداش را در مغز فعال می کرد که همان منطقه ای است که وقتی دستمان به یک تکه غذای خوشمزه می رسد،
دوپامین آزاد می کند و حس خوشایندی را در ما ایجاد می کند. اثر عصبی مشابهی نیز در پژوهشی قدیمی تر مشاهده شده بود که در آن به زنان
عکس های نوزادان نشان داده می شد.
به گزارش ساینتیفیک امریکن، این پژوهش ادعا می کند که وقتی چیزهای زیبا می بینیم یا غذا پیدا می کنیم، واکنش مغز ما تا حدی به موازات
هم است و شاید تجربه روان شناختی ما از تمایل به گاز گرفتن, ناشی از همپوشانی روانی این دو باشد. ولی شاید دلایل دیگری هم برای ربط دادن
بچه ها و گاز گرفتن به هم وجود داشته باشند. شاید نوعی گاز گرفتن اجتماعی دوستانه، بخشی از میراث فرگشتی ما باشد.
همه مخلوقات دنیای نخستینیان، به سوی نوزادان همنوع خود کشش دارند. مثلاً برخی از میمون های دنیای قدیم صف می کشند تا نوزاد یک میمون
دیگر را ببینند و مالیدن بینی و دهان به بدن نوزاد هم یکی از معمول ترین کارهایی است که انجام می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/09/24/1418632808.jpg
اما هیچ یک از این ها, گاز گرفتن واقعی نیست؛ زیرا وقتی گاز گرفتن رخ می دهد، حیوانات زخمی می شوند. ولی اگر منظور گاز گرفتن کاذب باشد
که امری بسیار شایع است، مخصوصاً گازهای سرخوشانه ای که پستانداران هنگام بازی از هم می گیرند. دلایل این رفتار کاملاً روشن نیست.
وقتی توله سگ کوچولویی به آرامی دستتان را گاز می گیرد، آیا دارد مهارت های حرکتی خود را تقویت می کند یا برای مبارزه های واقعی تمرین
می کند و یا فقط درگیر یک بازی دوستانه است؟
تمام این توضیحات صرفاً احتمالات هستند، ولی جالب توجه این است که این بازی گاز گرفتن، معمولاً بین دوستان مورد اعتماد رخ می دهد.
نخستین شناسی به نام سوزان پری از دانشکده مردم شناسی دانشگاه لس آنجلس کالیفرنیا و همکارانش مشاهده کرده اند که میمون کاپوچین همنوعانش
را با احتیاط و با شیوه ای به نظر آیینی، گاز می گیرد و دندان ها را محکم روی انگشتان قفل می کند، اما نه آن قدر که باعث درد شود. پژوهشگران
فکر می کنند که شاید میمون ها با این کار در حال تقویت ارتباطات اجتماعی خود هستند و این پیغام را می فرستند که:
من آن قدر قابل اعتماد هستم که می توانی انگشتت را بدون ترس گاز گرفته شدن، در دهان من بگذاری.
پس گاز گرفتن فقط برای غذا خوردن یا حمله نیست. به نظر می رسد که رفتارهای شبیه گاز گرفتن (مثل در دهان گذاشتن و میک زدن)،
بخشی طبیعی از رفتارهای اجتماعی دوستانه خیلی از پستانداران باشند. همچنین، همه پستانداران زندگی را با میک زدن آغاز می کنند و با به
هم فشردن فک های بدون دندان خود به هم، شیر را از غدد شیر پستان مادر خود بیرون می کشند. با توجه به چنین پس زمینه ای، این که ناگهان
هوس کنید لپ گوشتالوی یک بچه کوچولوی خوشگل را گاز بگیرید، چندان هم عجیب نیست و صرفاً مثال دیگری از گاز کاذب دوستانه و نشانه ای
از انگیزه های خوب شما به عنوان یک انسان خوب است!
شاید هم صرفا شبیه به رفتار دیگر پستانداران محسوب شود!
در پژوهشی تازه، پژوهشگران اقدام به تصویر برداری ام. آر.آی از زنانی کردند که ناخودآگاه نوزادان را بو می کشیدند.
بوی نوزادان, منطقه مرتبط با پاداش را در مغز فعال می کرد که همان منطقه ای است که وقتی دستمان به یک تکه غذای خوشمزه می رسد،
دوپامین آزاد می کند و حس خوشایندی را در ما ایجاد می کند. اثر عصبی مشابهی نیز در پژوهشی قدیمی تر مشاهده شده بود که در آن به زنان
عکس های نوزادان نشان داده می شد.
به گزارش ساینتیفیک امریکن، این پژوهش ادعا می کند که وقتی چیزهای زیبا می بینیم یا غذا پیدا می کنیم، واکنش مغز ما تا حدی به موازات
هم است و شاید تجربه روان شناختی ما از تمایل به گاز گرفتن, ناشی از همپوشانی روانی این دو باشد. ولی شاید دلایل دیگری هم برای ربط دادن
بچه ها و گاز گرفتن به هم وجود داشته باشند. شاید نوعی گاز گرفتن اجتماعی دوستانه، بخشی از میراث فرگشتی ما باشد.
همه مخلوقات دنیای نخستینیان، به سوی نوزادان همنوع خود کشش دارند. مثلاً برخی از میمون های دنیای قدیم صف می کشند تا نوزاد یک میمون
دیگر را ببینند و مالیدن بینی و دهان به بدن نوزاد هم یکی از معمول ترین کارهایی است که انجام می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/09/24/1418632808.jpg
اما هیچ یک از این ها, گاز گرفتن واقعی نیست؛ زیرا وقتی گاز گرفتن رخ می دهد، حیوانات زخمی می شوند. ولی اگر منظور گاز گرفتن کاذب باشد
که امری بسیار شایع است، مخصوصاً گازهای سرخوشانه ای که پستانداران هنگام بازی از هم می گیرند. دلایل این رفتار کاملاً روشن نیست.
وقتی توله سگ کوچولویی به آرامی دستتان را گاز می گیرد، آیا دارد مهارت های حرکتی خود را تقویت می کند یا برای مبارزه های واقعی تمرین
می کند و یا فقط درگیر یک بازی دوستانه است؟
تمام این توضیحات صرفاً احتمالات هستند، ولی جالب توجه این است که این بازی گاز گرفتن، معمولاً بین دوستان مورد اعتماد رخ می دهد.
نخستین شناسی به نام سوزان پری از دانشکده مردم شناسی دانشگاه لس آنجلس کالیفرنیا و همکارانش مشاهده کرده اند که میمون کاپوچین همنوعانش
را با احتیاط و با شیوه ای به نظر آیینی، گاز می گیرد و دندان ها را محکم روی انگشتان قفل می کند، اما نه آن قدر که باعث درد شود. پژوهشگران
فکر می کنند که شاید میمون ها با این کار در حال تقویت ارتباطات اجتماعی خود هستند و این پیغام را می فرستند که:
من آن قدر قابل اعتماد هستم که می توانی انگشتت را بدون ترس گاز گرفته شدن، در دهان من بگذاری.
پس گاز گرفتن فقط برای غذا خوردن یا حمله نیست. به نظر می رسد که رفتارهای شبیه گاز گرفتن (مثل در دهان گذاشتن و میک زدن)،
بخشی طبیعی از رفتارهای اجتماعی دوستانه خیلی از پستانداران باشند. همچنین، همه پستانداران زندگی را با میک زدن آغاز می کنند و با به
هم فشردن فک های بدون دندان خود به هم، شیر را از غدد شیر پستان مادر خود بیرون می کشند. با توجه به چنین پس زمینه ای، این که ناگهان
هوس کنید لپ گوشتالوی یک بچه کوچولوی خوشگل را گاز بگیرید، چندان هم عجیب نیست و صرفاً مثال دیگری از گاز کاذب دوستانه و نشانه ای
از انگیزه های خوب شما به عنوان یک انسان خوب است!