leila22a
01-10-2015, 09:25 PM
http://www.1doost.com/Files/Posts/Thumbs/77/19081.jpg چه کسی حواسش به من است؟ همه حواس شان به من است؟ صدای قلب, عرق کف دست عرق پیشانی سایه روی برگه امتحان, بله.
من دارم تقلب می کنم.
دست های عرق کرده، چهره رنگ پریده و قلبی که هر لحظه ممکن است از حلقتان بیرون بجهد، تاپ تپ تاپ تپ، صدای قلب تان را می شنوید؟
همه می شنوند؟ تاپ تپ تاپ تپ، این صدا در تمام سالن پیچیده؟ گوش ها سرخ شده اند واقعا؟
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/17/1420638635.jpgروش عکس بلوتوثی:
از برگه ی امتحان عکس گرفته و آن را برای همکلاسی حاضر یا خارج امتحان فرستاده و به همین ترتیب جواب ها را دریافت می کنند.
روش عکس گروه وایبری:
همانند روش بالاست با این تفاوت که به جای یک نفر تعداد نفرات بیشتری می توانند مشارکت کنند. برای اجرای این تکنیک مجهز به اینترنت قوی, از واجبات است.
روش استفاده ی ابزاری از مراقب:
کاغذ تقلب را در گوشه ای از کفش مراقب طوری که متوجه نشود قرار می دهند. مراقب با گشت زنی میان بچه ها برگه را به سوی دیگر کلاس منتقل می کند.
روش عوض کردن برگه ها:
بزرگان این تکنیک می گویند در این روش حتما از خودکارهای مشابه استفاده کنید. اسمتان را هم در آخر امتحان روی برگه بنویسید که تابلو نشوید.
روش وصله ی ناجور:
یک تکه پارچه بر قسمت بالایی شلوار مدرسه وصله کرده، اطلاعات کدگذاری شده را روی آن نوشته و به هنگام نیاز استفاده می کنند.
روش پایی:
این روش مختص امتحانات تستی است. پیش از امتحان با دوستانشان به توافق رسیده و با حرکت پا به جلو، عقب، چپ یا راست مشخص می کنند
جواب هر سوال کدام است.
روش زیردستی:
اگر زمان امتحان شیمی است کتاب ریاضی را زیر دستشان قرار می دهند نکته اینجاست که همه ی تقلب های لازم را از قبل توی کتاب ریاضی یادداشت کرده اند.
روش روزنامه دیواری:
در امتحاناتی که در راهروی مدرسه برگزار می شد و بورد انجمن آن نزدیکی ها بود، همه ی اطلاعات لازم را روی بورد راهرو یا کلاس می چسبانند.
خیالشان هم راحت است که میان آن همه برگه کسی به برگه های الحاقی جدید توجه نخواهد کرد.
روش چرک نویس:
یک برگه ی شلوغ و پر از خط خوردگی انتخاب کرده و همه ی فرمول های لازم را بی نظم و شلوغ روی آن می نویسند طوری که وقتی وسط امتحان برگه را
بیرون می آورند فرقی با سایر چرک نویسها نداشته باشد.
روش ساعت مچی:
برگه ی کدگذاری را زیر بند ساعت مچی جاسازی می کنند. البته در صورتی که ساعت مورد نظر, بندهای کلفتی داشته باشد.
روش خارجی:
به بهانه ی دستشویی و با تظاهر به اینکه نمی توانند خود را کنترل کنند از کلاس خارج می شوند. کتاب مخفی شده در دستشویی در انتظارشان هست.
روش چشمی:
یکی از کلاسیک ترین شیوه های تقلب است. از روی دست همدیگر نگاه می کنند.
روش غیرمستقیم:
برگه ی امتحان را تحویل داده و از کلاس بیرون می آیند. هنوز دوستانشان داخل کلاس و مشغول امتحان هستند. با صدای بلند و رسا با یک هم کلاسی
دیگر که تازه از امتحان بیرون آمده جواب ها را چک می کنند. طوری که انگار حواسشان نیست بیست نفر دیگر داخل کلاس گوش هایشان را برای شنیدن
پاسخ تیز کرده اند.
روش ساندیسی:یک آبمیوه پاکتی را تا آخرین قطره استفاده کرده و گوشی موبایل را داخل آن جاسازی می کنند. دقت دارند در طول امتحان پشت پاکت آبمیوه به سمت
مراقب است و با نزدیک شدن مراقب پاکت آبمیوه را روی میز می خوابانند.
روش گچی:
دست یا پای خود را بسته به نوع امتحان و تعطیل بودن مجرم از آن درس گچ می گیرند. اطلاعات لازم را روی گچ نوشته و در صورت تابلو بودن توی گچ
مذکور پنهان می کنند.
روش کاپشنی:
در فصل سرما یک کاپشن با جیب های داخلی تودرتو بهترین وسیله برای یک تقلب تمیز و مطمئن است.
روش آستین کشی:
آستین کشی یکی از امن ترین مناطق برای هر تقلبی است. اطلاعات کدگذاری شده را روی یک تکه پارچه نوشته و انتهای پارچه را با یک کش قوی می بندند.
سر دیگر کش در حالی که کشیده شده به مچ دست یا پا بسته می شود. حالا پارچه را از توی پاچه ی شلوار یا آستین لباس رد کرده و در حالی که کش تمایل
به جمع شدن دارد پارچه را نگه داشته و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش تنگنا:
صندلی را به دیوار چسبانده و کتاب را بین ران پا و دیوار قرار می دهند. طوری که قسمت انتهای کتاب که سفت است روی کفه ی صندلی قرار گرفته و
به سمت زر متمایل باشد. با اجرای این تکنیک هنگام نزدیک شدن مراقب با یک حرکت حرفه ای کتاب به نرمی به زیر بدن لیز می خورد و می شود روی کتاب نشست.
هشدار بزرگان:
اگر صندلی موردنظر پلاستیکی باشد، باعث لیز خوردن کتاب می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/17/1420626716.jpg
روش مداد بازیافتی:
پوست مداد را می کنند و با لاک غلط گیر همه سیاهی هایش را لاک می گیرند. حالا هرچه را لازم است روی مداد نوشته و به قدری شلوغش می کنند
که دوباره مثل حالت اولش شود.
روش پاک کنی:
پاک کن های نرم بزرگ جان می دهند برای تقلب های دو نفره. هر اطلاعاتی را که نیاز است روی پاک کن مورد نظر نوشته و در اختیار بغل دستی قرار
می دهند. با یک حرکت انگشت اثر جرم به راحتی پاک شده و همدست کناری می تواند جواب سوال بعدی را به همین ترتیب منتقل کند.
روش چشم سوم:
دو نفره است. مخصوص زمانی که می خواهند کتاب یا برگه باز کنند و مراقب به آنها مشکوک شده. در این تکنیک نفر دوم چشم سوم دیگری است.
یعنی وقتی اولی کتاب یا برگه را باز کرده، نفر دوم به مراقب زل زده یا به هر نحو حواس مراقب را پرت می کند تا اولی با خیال راحت به ارتکاب جرم مشغول شود.
روش تغییر مسیر:
آنها که ساکن میزهای انتهای کلاس هستند از قبل با میزهای جلویی هماهنگ می شوند. در صورتی که مراقب مدت زیادی کنار نیمکتشان توقف داشت
با سه چهار سرفه به جلویی ها علامت می دهند تا با پرسیدن سوال های بی ربط و وقت گیر مسیر حرکت مراقب را تغییر داده و بتوانند به تقلبشان برسند.
روش زوم:
مثل روش قبلی است. موقعیتی است که می خواهند از برگه ی بغل دستی چیزی بنویسند. با هم هماهنگ می کنند که اولی از مراقب سوال بپرسد و
به صورتش زل بزند هم زمان برگه اش را هم کج کند تا در این فرصت نفر دوم بتواند هرچه را لازم است یادداشت کند.
هشدار بزرگان:
اگر لحظه ای چشم مراقب به اطراف حرکت کرد، نفر بغل دستی مثلا با لگد آرامی به کفش هم کلاسی اش یا صاف کردن برگه اش به او علامت می دهد.
روش خط کشی:
همه اطلاعات لازم را پشت خط کش یادداشت می کنند.
هشدار بزرگان:معمولا اطلاعات با مداد نوشته می شوند که به راحتی پاک شود. اما ممکن است با بی دقتی طرف دیگر خط کش که کدگذاری شده در معرض دید روی
میز قرار داده شود.
روش بویایی:
به صورت خود ماسک زده و یک بوی گند از خود ساطع می کنند تا مراقب، جرات نزدیک شدن به آنها را نکند. حالا با خیال راحت به تقلبشان می رسند.
روش استفاده ابزاری از مراقب 2:
وقتی شاگر اول کلاس زودتر از همه برگه اش را تحویل مراقب می دهد به بهانه ای برگشته و با ظرافت برگه ی جواب سوال ها را به پشت مراقب می چسباند.
روش کلاهی:
در این روش مجرم مورد نظر به بهانه ای کلاهی بزرگ روی سرش می گذارد طوری که چشمانش در تیررس نگاه مراقب نباشد حالا می تواند با حفظ
خونسردی به تقلب خود برسد.
روش ماشین حسابی
بخش های حفظی امتحان را در حافظه ماشین حساب کامپیوتری تایپ کرده و سر امتحان به آسانی استفاده اش می کنند.
روش کتاب باز کنی:
این روش هم یکی از آن قدیمی هاست. کتاب مورد نظر را توی جامیز یا کنار صندلی قرار داده و در فرصت مناسب از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش رولی:
در این روش کاغذ کدگذاری شده را رول کوچکی کرده و میان انگشتان دست قرار می دهند. به نرمی رول را کشیده و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش پیشرفته ی چینی:
این روش مجهز به عینکی است که جلوی آن یک دوربین وصل شده و با نگاه کردن به سوالات تصویر را به بیرون ارسال می کند. شخصی بیرون سالن امتحان،
تصویر سوال ها را دیده وجواب آن را با گوشی کوچکی که در قسمت دسته ی عینک جاسازی شده، برای متقلب می خواند.
روش یار دوازدهم:
این روش به ندرت اتفاق می افتد و بستگی دارد میانه تان با مراقب چطور باشد یا چقدر بچه زرنگ باشید. در این تکنیک، مراقب امتحانی در نقش یک
همدست ظاهر می شود. در صورتی که متخلف لنگ یک جواب مانده باشد با چهره ی غم زده، چشمان پر از اشک و به طور کامل ظاهری ترحم برانگیز،
سوال مورد نظر را از مراقب می پرسد. شاید فرجی شد و مراقب دلش سوخت و نگاهی به برگه های دیگر بچه ها کرد و جواب را برایش منتقل کرد. باورش
سخت است اما اتفاق افتاده.
چنین گفتند بزرگان:
حفظ آرامش و خونسردی و تسلط به شیوه ی تقلب انتخابی، از ضروریات است. اگر هنگام تقلب کردن هول می شوید و یا تابلو بازی در می آورید، تقلب
را بی خیال شوید. گوش به زنگ باشید. در صورت مشاهده ی هر نوع بدگمانی از سوی مراقب, کاغذهای تقلب و کدگذاری شده را بجوید، قورت دهید یا
به هر شکل ممکن نابودش کنید. یک متقلب حرفه ای هیچ وقت مدرک جرم باقی نمی گذارد.
در مرامنامه ی تقلب آمده اگر کسی را در حال تقلب دیدی, هرگز او را لو نده. شاید روزی هم او تو را در حال تقلب ببیند. در بند دوم همین مرامنامه آمده
اگر کسی از شما تقلب خواست, جواب درست را برسانید. بخیل بازی در نیاورید. روز امتحان یک روز معمولی نیست. پس حواستان باشد چه لباسی و
با چه امکاناتی می پوشید. دقت کنید در عین حال که همه جا را زیر نظر دارید خیلی هم به دوروبر نگاه نکنید.
پانوشت:
بزرگان مذکور هیچ کدام عاقبت به خیر نشدند که هیچ، در عرصه فلاکت و شاید هم موفقیت(!) زبانزد خاص و عام شدند.
از ما می شنوید درستان را بخوانید. تقلب را هم بی خیال شوید. آخر و عاقبت ندارد. عاقبت ما را نمی بینید؟:738:
من دارم تقلب می کنم.
دست های عرق کرده، چهره رنگ پریده و قلبی که هر لحظه ممکن است از حلقتان بیرون بجهد، تاپ تپ تاپ تپ، صدای قلب تان را می شنوید؟
همه می شنوند؟ تاپ تپ تاپ تپ، این صدا در تمام سالن پیچیده؟ گوش ها سرخ شده اند واقعا؟
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/17/1420638635.jpgروش عکس بلوتوثی:
از برگه ی امتحان عکس گرفته و آن را برای همکلاسی حاضر یا خارج امتحان فرستاده و به همین ترتیب جواب ها را دریافت می کنند.
روش عکس گروه وایبری:
همانند روش بالاست با این تفاوت که به جای یک نفر تعداد نفرات بیشتری می توانند مشارکت کنند. برای اجرای این تکنیک مجهز به اینترنت قوی, از واجبات است.
روش استفاده ی ابزاری از مراقب:
کاغذ تقلب را در گوشه ای از کفش مراقب طوری که متوجه نشود قرار می دهند. مراقب با گشت زنی میان بچه ها برگه را به سوی دیگر کلاس منتقل می کند.
روش عوض کردن برگه ها:
بزرگان این تکنیک می گویند در این روش حتما از خودکارهای مشابه استفاده کنید. اسمتان را هم در آخر امتحان روی برگه بنویسید که تابلو نشوید.
روش وصله ی ناجور:
یک تکه پارچه بر قسمت بالایی شلوار مدرسه وصله کرده، اطلاعات کدگذاری شده را روی آن نوشته و به هنگام نیاز استفاده می کنند.
روش پایی:
این روش مختص امتحانات تستی است. پیش از امتحان با دوستانشان به توافق رسیده و با حرکت پا به جلو، عقب، چپ یا راست مشخص می کنند
جواب هر سوال کدام است.
روش زیردستی:
اگر زمان امتحان شیمی است کتاب ریاضی را زیر دستشان قرار می دهند نکته اینجاست که همه ی تقلب های لازم را از قبل توی کتاب ریاضی یادداشت کرده اند.
روش روزنامه دیواری:
در امتحاناتی که در راهروی مدرسه برگزار می شد و بورد انجمن آن نزدیکی ها بود، همه ی اطلاعات لازم را روی بورد راهرو یا کلاس می چسبانند.
خیالشان هم راحت است که میان آن همه برگه کسی به برگه های الحاقی جدید توجه نخواهد کرد.
روش چرک نویس:
یک برگه ی شلوغ و پر از خط خوردگی انتخاب کرده و همه ی فرمول های لازم را بی نظم و شلوغ روی آن می نویسند طوری که وقتی وسط امتحان برگه را
بیرون می آورند فرقی با سایر چرک نویسها نداشته باشد.
روش ساعت مچی:
برگه ی کدگذاری را زیر بند ساعت مچی جاسازی می کنند. البته در صورتی که ساعت مورد نظر, بندهای کلفتی داشته باشد.
روش خارجی:
به بهانه ی دستشویی و با تظاهر به اینکه نمی توانند خود را کنترل کنند از کلاس خارج می شوند. کتاب مخفی شده در دستشویی در انتظارشان هست.
روش چشمی:
یکی از کلاسیک ترین شیوه های تقلب است. از روی دست همدیگر نگاه می کنند.
روش غیرمستقیم:
برگه ی امتحان را تحویل داده و از کلاس بیرون می آیند. هنوز دوستانشان داخل کلاس و مشغول امتحان هستند. با صدای بلند و رسا با یک هم کلاسی
دیگر که تازه از امتحان بیرون آمده جواب ها را چک می کنند. طوری که انگار حواسشان نیست بیست نفر دیگر داخل کلاس گوش هایشان را برای شنیدن
پاسخ تیز کرده اند.
روش ساندیسی:یک آبمیوه پاکتی را تا آخرین قطره استفاده کرده و گوشی موبایل را داخل آن جاسازی می کنند. دقت دارند در طول امتحان پشت پاکت آبمیوه به سمت
مراقب است و با نزدیک شدن مراقب پاکت آبمیوه را روی میز می خوابانند.
روش گچی:
دست یا پای خود را بسته به نوع امتحان و تعطیل بودن مجرم از آن درس گچ می گیرند. اطلاعات لازم را روی گچ نوشته و در صورت تابلو بودن توی گچ
مذکور پنهان می کنند.
روش کاپشنی:
در فصل سرما یک کاپشن با جیب های داخلی تودرتو بهترین وسیله برای یک تقلب تمیز و مطمئن است.
روش آستین کشی:
آستین کشی یکی از امن ترین مناطق برای هر تقلبی است. اطلاعات کدگذاری شده را روی یک تکه پارچه نوشته و انتهای پارچه را با یک کش قوی می بندند.
سر دیگر کش در حالی که کشیده شده به مچ دست یا پا بسته می شود. حالا پارچه را از توی پاچه ی شلوار یا آستین لباس رد کرده و در حالی که کش تمایل
به جمع شدن دارد پارچه را نگه داشته و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش تنگنا:
صندلی را به دیوار چسبانده و کتاب را بین ران پا و دیوار قرار می دهند. طوری که قسمت انتهای کتاب که سفت است روی کفه ی صندلی قرار گرفته و
به سمت زر متمایل باشد. با اجرای این تکنیک هنگام نزدیک شدن مراقب با یک حرکت حرفه ای کتاب به نرمی به زیر بدن لیز می خورد و می شود روی کتاب نشست.
هشدار بزرگان:
اگر صندلی موردنظر پلاستیکی باشد، باعث لیز خوردن کتاب می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/17/1420626716.jpg
روش مداد بازیافتی:
پوست مداد را می کنند و با لاک غلط گیر همه سیاهی هایش را لاک می گیرند. حالا هرچه را لازم است روی مداد نوشته و به قدری شلوغش می کنند
که دوباره مثل حالت اولش شود.
روش پاک کنی:
پاک کن های نرم بزرگ جان می دهند برای تقلب های دو نفره. هر اطلاعاتی را که نیاز است روی پاک کن مورد نظر نوشته و در اختیار بغل دستی قرار
می دهند. با یک حرکت انگشت اثر جرم به راحتی پاک شده و همدست کناری می تواند جواب سوال بعدی را به همین ترتیب منتقل کند.
روش چشم سوم:
دو نفره است. مخصوص زمانی که می خواهند کتاب یا برگه باز کنند و مراقب به آنها مشکوک شده. در این تکنیک نفر دوم چشم سوم دیگری است.
یعنی وقتی اولی کتاب یا برگه را باز کرده، نفر دوم به مراقب زل زده یا به هر نحو حواس مراقب را پرت می کند تا اولی با خیال راحت به ارتکاب جرم مشغول شود.
روش تغییر مسیر:
آنها که ساکن میزهای انتهای کلاس هستند از قبل با میزهای جلویی هماهنگ می شوند. در صورتی که مراقب مدت زیادی کنار نیمکتشان توقف داشت
با سه چهار سرفه به جلویی ها علامت می دهند تا با پرسیدن سوال های بی ربط و وقت گیر مسیر حرکت مراقب را تغییر داده و بتوانند به تقلبشان برسند.
روش زوم:
مثل روش قبلی است. موقعیتی است که می خواهند از برگه ی بغل دستی چیزی بنویسند. با هم هماهنگ می کنند که اولی از مراقب سوال بپرسد و
به صورتش زل بزند هم زمان برگه اش را هم کج کند تا در این فرصت نفر دوم بتواند هرچه را لازم است یادداشت کند.
هشدار بزرگان:
اگر لحظه ای چشم مراقب به اطراف حرکت کرد، نفر بغل دستی مثلا با لگد آرامی به کفش هم کلاسی اش یا صاف کردن برگه اش به او علامت می دهد.
روش خط کشی:
همه اطلاعات لازم را پشت خط کش یادداشت می کنند.
هشدار بزرگان:معمولا اطلاعات با مداد نوشته می شوند که به راحتی پاک شود. اما ممکن است با بی دقتی طرف دیگر خط کش که کدگذاری شده در معرض دید روی
میز قرار داده شود.
روش بویایی:
به صورت خود ماسک زده و یک بوی گند از خود ساطع می کنند تا مراقب، جرات نزدیک شدن به آنها را نکند. حالا با خیال راحت به تقلبشان می رسند.
روش استفاده ابزاری از مراقب 2:
وقتی شاگر اول کلاس زودتر از همه برگه اش را تحویل مراقب می دهد به بهانه ای برگشته و با ظرافت برگه ی جواب سوال ها را به پشت مراقب می چسباند.
روش کلاهی:
در این روش مجرم مورد نظر به بهانه ای کلاهی بزرگ روی سرش می گذارد طوری که چشمانش در تیررس نگاه مراقب نباشد حالا می تواند با حفظ
خونسردی به تقلب خود برسد.
روش ماشین حسابی
بخش های حفظی امتحان را در حافظه ماشین حساب کامپیوتری تایپ کرده و سر امتحان به آسانی استفاده اش می کنند.
روش کتاب باز کنی:
این روش هم یکی از آن قدیمی هاست. کتاب مورد نظر را توی جامیز یا کنار صندلی قرار داده و در فرصت مناسب از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش رولی:
در این روش کاغذ کدگذاری شده را رول کوچکی کرده و میان انگشتان دست قرار می دهند. به نرمی رول را کشیده و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش پیشرفته ی چینی:
این روش مجهز به عینکی است که جلوی آن یک دوربین وصل شده و با نگاه کردن به سوالات تصویر را به بیرون ارسال می کند. شخصی بیرون سالن امتحان،
تصویر سوال ها را دیده وجواب آن را با گوشی کوچکی که در قسمت دسته ی عینک جاسازی شده، برای متقلب می خواند.
روش یار دوازدهم:
این روش به ندرت اتفاق می افتد و بستگی دارد میانه تان با مراقب چطور باشد یا چقدر بچه زرنگ باشید. در این تکنیک، مراقب امتحانی در نقش یک
همدست ظاهر می شود. در صورتی که متخلف لنگ یک جواب مانده باشد با چهره ی غم زده، چشمان پر از اشک و به طور کامل ظاهری ترحم برانگیز،
سوال مورد نظر را از مراقب می پرسد. شاید فرجی شد و مراقب دلش سوخت و نگاهی به برگه های دیگر بچه ها کرد و جواب را برایش منتقل کرد. باورش
سخت است اما اتفاق افتاده.
چنین گفتند بزرگان:
حفظ آرامش و خونسردی و تسلط به شیوه ی تقلب انتخابی، از ضروریات است. اگر هنگام تقلب کردن هول می شوید و یا تابلو بازی در می آورید، تقلب
را بی خیال شوید. گوش به زنگ باشید. در صورت مشاهده ی هر نوع بدگمانی از سوی مراقب, کاغذهای تقلب و کدگذاری شده را بجوید، قورت دهید یا
به هر شکل ممکن نابودش کنید. یک متقلب حرفه ای هیچ وقت مدرک جرم باقی نمی گذارد.
در مرامنامه ی تقلب آمده اگر کسی را در حال تقلب دیدی, هرگز او را لو نده. شاید روزی هم او تو را در حال تقلب ببیند. در بند دوم همین مرامنامه آمده
اگر کسی از شما تقلب خواست, جواب درست را برسانید. بخیل بازی در نیاورید. روز امتحان یک روز معمولی نیست. پس حواستان باشد چه لباسی و
با چه امکاناتی می پوشید. دقت کنید در عین حال که همه جا را زیر نظر دارید خیلی هم به دوروبر نگاه نکنید.
پانوشت:
بزرگان مذکور هیچ کدام عاقبت به خیر نشدند که هیچ، در عرصه فلاکت و شاید هم موفقیت(!) زبانزد خاص و عام شدند.
از ما می شنوید درستان را بخوانید. تقلب را هم بی خیال شوید. آخر و عاقبت ندارد. عاقبت ما را نمی بینید؟:738: