gashtenavid
01-14-2015, 12:50 PM
دُبی یا دوبی یکی از امیرنشین‌های هفتگانه امارات متحده عربی است. دبی بیشترین جمعیت را در میان این هفت امارت دارد و دومین امارت بزرگ آن، و با تنها ۵ درصد از مجموع وسعت خاک امارات عربی متحده بعد از بزرگترین امارت ابوظبی با بیش از ۸۵ درصد از کل مساحت امارات متحده عربی میباشد.
امیرنشین دبی در جنوب کشور ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و جزئی از کشور امارات متحده عربی است. بسیاری از مردم ایران برای تجارت و تفریح به دبی سفر میکنند. دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربی متمایز میباشد، از این لحاظ که درآمد نفت آن تنها ۶٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد و اکثر درآمد امارت دبی از منطقه آزاد جبل علی، فروش ملک به اتباع خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور مجدد کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و تجاری تشکیل می‌گردد. تأسیسات و پیشرفتهای زیاد در صنایع و فعالیتهای مختلف در دبی باعث شده تا توجهات جهانی را در تمام زمینه‌ها و پروژه‌ها از جمله رویدادهای ورزشی و همایش‌ها جلب کند.
نام «دبی» از دو حرف (د) و (با) تشکیل شده، یعنی دبا، «دُبا» نام نوعی ملخ کوچک است. این نوع ملخ در زمان گذشته در این منطقه وجود داشته، به همین جهت نام منطقه را دُبا گذاشته بودند که به مرور زمان به دبی تبدیل شده است. مدتی هم این شهر «الوصل» نامیده می‌شد. در فارسی برخی به اشتباه و به خاطر آوانویسی از روی زبان‌های اروپایی نام این شهر را «دوبی» نوشته‌اند
دبی تا قبل از سال ۱۸۳۳ میلادی دهکده ای از توابع مشایخ ابوظبی بوده است، در سال ۱۸۳۳ شیخ مکتوم بن بطی آل مکتوم به همراه ۸۰۰ نفر از خویشاوندان و وابستگان و همراهان خود، از امارت ابوظبی به این دهکده کوچ میکنند و از آن تاریخ دوران حکمرانی قبیلهٔ آل مکتوم، و تأسیس امارت دبی آغاز می‌شود. قبل از این تاریخ دبی یک روستای کوچک بیش نبود و هیچ امتیازی از سایر روستاهای اطراف خود نداشت. نسبت قیبلهٔ آل مکتوم به قبیلهٔ آل بوفلاسه یکی از فروع قبائل بزرگ (بنی یاس) می‌رسد. و اصل نام این قبیله از نام «فلاسة» (خواهر فلاح بن هلال الیاسی جد آل نهیان) حاکم امارت ابوظبی گرفته شده است.
گردشگری دبی مبتنی بر خرید است گر چه جذابییت‌های مدرن و تاریخی نیز دارد. دبی از مشهورترین امارت‌ها در میان امارت‌های هفتگانه امارات متحده عربی است. دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربی جدا و متمایز است زیرا درآمد نفت تنها ۶٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد و درآمد اصلی آن از منطقه آزاد جبل علی و گردشگری است.
بیشتر مسافران برای ورود به دبی نیازمند ویزا هستند. اما شهروندان (و برخی ساکنان) شورای همکاری کشورهای خلیج فارس و شهروندان تعدادی از کشورهای اروپایی و جاهای دیگر (شامل استرالیا و زلاند نو) می‌توانند به محض ورود مهر اجازهٔ ورود به مدت ۹۰ روز روی گذرنامه خود دریافت کنند. بازدیدکنندگان از ملیت‌های دیگر باید از ضمانت ساکنان امارات متحده یا یک شرکت یا هتلی که مجوز آن صادره از امارات متحده است برخوردار باشند و تا ۳۰ روز اجازه اقامت دارند. شهروندان اسرائیلی نیز اجازهٔ ورود به دبی را ندارند
دبی به نام مرکز خرید خاورمیانه شناخته شده است. دبی تعداد زیادی توریست را از کشورهای منطقه و حتی دورتر یعنی اروپای شرقی، هند و آفریقا جهت خرید به خود جلب می‌کند.
برای بازدیدکنندگان دبی، فرهنگ بعد از خرید در درجه دوم جذابیت قرار دارد. مناظری از فرهنگ قدیم دبی در حالیکه این فرهنگ تحت سلطه سرعت سریع پیشرفت اقتصادی شده می‌تواند در مناطق اطراف نهرها دیده شود. ساختمان‌های اطراف نهر نشانگر یک شهر قدیمی است. دهکده غوص (قریة الغوص) و دهکده میراثی (قریة التراث)، ماهیگیری و یافتن مروارید را به نمایش می‌گذارد. از دیگر جاذبه‌ها می‌توان به خانه شیخ سعید المکتوم، موزه دبی و منطقهٔ بستکیه و روستای حتا اشاره کرد. تاریخ این روستا به دو تا سه هزار سال قبل برمی‌گردد و شامل ۳۰ ساختمان است و در ۱۱۰ کیلومتری جنوبی شهر دبی در قلب کوههای حتا و در امتداد رشتهٔ کوه حجر واقع شده است.
موزه دبی در سال ۱۹۷۱ به منظور نمایش سبک زندگی سنتی دبی ایجاد شد و شامل عتیقه‌جات و مصنوعاتی میباشد که از آفریقا و کشورهای آسیایی از طریق تجارت به دبی وارد شده‌اند. مسجد شندغه نیز ۲۰۰ سال قدمت دارد.
منطقهٔ صنعتی دبی جبل علی نام دارد که از کشورهای زیادی از جمله چین، تایوان و تایلند برای تولید به عنوان منطقهٔ کاملاً آزاد در آن جمع شده‌اند. منطقهٔ آموزشی دبی در غرب آن و دورترین نقطهٔ دبی قرار دارد. اسم این شهر «شهرک دانش» است. دبی همچنین دارای دانشگاه نسبتاً معروفی به اسم دانشگاه آمریکایی است که در نزدیکی شهر دانش قرار گرفته است.
شهر اینترنتی و شهر رسانه هم در انتهای خیابان ساحلی جُمیرا و پس از عبور از برج عرب قرار گرفته‌اند. بستکیه، یکی ازمناطق مهم و تاریخی این شهر است. بزرگترین مرکز خرید دنباله دار دبی به نام مرکز تجاری تفریحی دبی میباشد. همچنین ساختمان دیگری که برنامه ریزی شده تا دبی را به یک منطقه مرکزی تجاری تبدیل کند، خلیج تجاری است. جایی که زمانیکه تمام شود، حدود ۵۰۰ آسمان خراش را در حوالی منطقه الحاقی دست ساز Dubai Greek به نمایش می‌گذارد. بر دبی توسط پیش آمدگی خلیج فارس به داخل خشکی که مشابه رودخانه است و خور نامیده می‌شود به دو قسمت تقسیم شده است، قسمت غربی این تقسیم که قسمت قدیمی تر شهر است بر دوبی نامیده می‌شود، اما قسمت شرقی آن بر دیره نامیده می‌شود.
لینک منبع:امارات متحده عربی (http://gashtenavid.com/اطلاعات-کشورها/امارات-متحده-عربی.html)
امیرنشین دبی در جنوب کشور ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و جزئی از کشور امارات متحده عربی است. بسیاری از مردم ایران برای تجارت و تفریح به دبی سفر میکنند. دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربی متمایز میباشد، از این لحاظ که درآمد نفت آن تنها ۶٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد و اکثر درآمد امارت دبی از منطقه آزاد جبل علی، فروش ملک به اتباع خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور مجدد کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و تجاری تشکیل می‌گردد. تأسیسات و پیشرفتهای زیاد در صنایع و فعالیتهای مختلف در دبی باعث شده تا توجهات جهانی را در تمام زمینه‌ها و پروژه‌ها از جمله رویدادهای ورزشی و همایش‌ها جلب کند.
نام «دبی» از دو حرف (د) و (با) تشکیل شده، یعنی دبا، «دُبا» نام نوعی ملخ کوچک است. این نوع ملخ در زمان گذشته در این منطقه وجود داشته، به همین جهت نام منطقه را دُبا گذاشته بودند که به مرور زمان به دبی تبدیل شده است. مدتی هم این شهر «الوصل» نامیده می‌شد. در فارسی برخی به اشتباه و به خاطر آوانویسی از روی زبان‌های اروپایی نام این شهر را «دوبی» نوشته‌اند
دبی تا قبل از سال ۱۸۳۳ میلادی دهکده ای از توابع مشایخ ابوظبی بوده است، در سال ۱۸۳۳ شیخ مکتوم بن بطی آل مکتوم به همراه ۸۰۰ نفر از خویشاوندان و وابستگان و همراهان خود، از امارت ابوظبی به این دهکده کوچ میکنند و از آن تاریخ دوران حکمرانی قبیلهٔ آل مکتوم، و تأسیس امارت دبی آغاز می‌شود. قبل از این تاریخ دبی یک روستای کوچک بیش نبود و هیچ امتیازی از سایر روستاهای اطراف خود نداشت. نسبت قیبلهٔ آل مکتوم به قبیلهٔ آل بوفلاسه یکی از فروع قبائل بزرگ (بنی یاس) می‌رسد. و اصل نام این قبیله از نام «فلاسة» (خواهر فلاح بن هلال الیاسی جد آل نهیان) حاکم امارت ابوظبی گرفته شده است.
گردشگری دبی مبتنی بر خرید است گر چه جذابییت‌های مدرن و تاریخی نیز دارد. دبی از مشهورترین امارت‌ها در میان امارت‌های هفتگانه امارات متحده عربی است. دبی از دیگر امارت‌های امارات متحده عربی جدا و متمایز است زیرا درآمد نفت تنها ۶٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل می‌دهد و درآمد اصلی آن از منطقه آزاد جبل علی و گردشگری است.
بیشتر مسافران برای ورود به دبی نیازمند ویزا هستند. اما شهروندان (و برخی ساکنان) شورای همکاری کشورهای خلیج فارس و شهروندان تعدادی از کشورهای اروپایی و جاهای دیگر (شامل استرالیا و زلاند نو) می‌توانند به محض ورود مهر اجازهٔ ورود به مدت ۹۰ روز روی گذرنامه خود دریافت کنند. بازدیدکنندگان از ملیت‌های دیگر باید از ضمانت ساکنان امارات متحده یا یک شرکت یا هتلی که مجوز آن صادره از امارات متحده است برخوردار باشند و تا ۳۰ روز اجازه اقامت دارند. شهروندان اسرائیلی نیز اجازهٔ ورود به دبی را ندارند
دبی به نام مرکز خرید خاورمیانه شناخته شده است. دبی تعداد زیادی توریست را از کشورهای منطقه و حتی دورتر یعنی اروپای شرقی، هند و آفریقا جهت خرید به خود جلب می‌کند.
برای بازدیدکنندگان دبی، فرهنگ بعد از خرید در درجه دوم جذابیت قرار دارد. مناظری از فرهنگ قدیم دبی در حالیکه این فرهنگ تحت سلطه سرعت سریع پیشرفت اقتصادی شده می‌تواند در مناطق اطراف نهرها دیده شود. ساختمان‌های اطراف نهر نشانگر یک شهر قدیمی است. دهکده غوص (قریة الغوص) و دهکده میراثی (قریة التراث)، ماهیگیری و یافتن مروارید را به نمایش می‌گذارد. از دیگر جاذبه‌ها می‌توان به خانه شیخ سعید المکتوم، موزه دبی و منطقهٔ بستکیه و روستای حتا اشاره کرد. تاریخ این روستا به دو تا سه هزار سال قبل برمی‌گردد و شامل ۳۰ ساختمان است و در ۱۱۰ کیلومتری جنوبی شهر دبی در قلب کوههای حتا و در امتداد رشتهٔ کوه حجر واقع شده است.
موزه دبی در سال ۱۹۷۱ به منظور نمایش سبک زندگی سنتی دبی ایجاد شد و شامل عتیقه‌جات و مصنوعاتی میباشد که از آفریقا و کشورهای آسیایی از طریق تجارت به دبی وارد شده‌اند. مسجد شندغه نیز ۲۰۰ سال قدمت دارد.
منطقهٔ صنعتی دبی جبل علی نام دارد که از کشورهای زیادی از جمله چین، تایوان و تایلند برای تولید به عنوان منطقهٔ کاملاً آزاد در آن جمع شده‌اند. منطقهٔ آموزشی دبی در غرب آن و دورترین نقطهٔ دبی قرار دارد. اسم این شهر «شهرک دانش» است. دبی همچنین دارای دانشگاه نسبتاً معروفی به اسم دانشگاه آمریکایی است که در نزدیکی شهر دانش قرار گرفته است.
شهر اینترنتی و شهر رسانه هم در انتهای خیابان ساحلی جُمیرا و پس از عبور از برج عرب قرار گرفته‌اند. بستکیه، یکی ازمناطق مهم و تاریخی این شهر است. بزرگترین مرکز خرید دنباله دار دبی به نام مرکز تجاری تفریحی دبی میباشد. همچنین ساختمان دیگری که برنامه ریزی شده تا دبی را به یک منطقه مرکزی تجاری تبدیل کند، خلیج تجاری است. جایی که زمانیکه تمام شود، حدود ۵۰۰ آسمان خراش را در حوالی منطقه الحاقی دست ساز Dubai Greek به نمایش می‌گذارد. بر دبی توسط پیش آمدگی خلیج فارس به داخل خشکی که مشابه رودخانه است و خور نامیده می‌شود به دو قسمت تقسیم شده است، قسمت غربی این تقسیم که قسمت قدیمی تر شهر است بر دوبی نامیده می‌شود، اما قسمت شرقی آن بر دیره نامیده می‌شود.
لینک منبع:امارات متحده عربی (http://gashtenavid.com/اطلاعات-کشورها/امارات-متحده-عربی.html)