leila22a
01-16-2015, 07:23 PM
بچه ها در سنین کم یاد می گیرند که برای رویدادهای خوب و بد چه توضیحی داشته باشند و برای یاد گرفتن این توضیح به پدر و مادر خود نگاه می کنند.
یکی از بحث های بسیار مهمی که مارتین سلیگمن در کتاب خوش بینی آموخته شده مطرح می کند این است که:
بدبینی و خوش بینی یکی از مهم ترین ویژگی هایی هستند که سرنوشت ما را در زندگی رقم می زنند و قسمت عمده ای از این ویژگی،
در سنین نوجوانی، توسط والدین و به طور جدی تر توسط مادر، به فرزند منتقل می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/15/1420481668.jpg
پدر و مادر در سه حوزه به فرزندان خود، نحوه توضیح و تشریح رویدادها را می آموزند. مارتین سلیگمن این سه حوزه را اینگونه تعریف می کند:
همیشگی بودن یا موقت بودن (تعمیم زمانی)
آیا آنچه امروز اتفاق افتاد، همیشه برای من اتفاق افتاده است یا همیشه برای من اتفاق خواهد افتاد؟
اگر در یک مهمانی، فرزند شما مورد توجه سایرین قرار بگیرد آن را چگونه برایش توضیح می دهید؟
آیا می گویید علی ما (یا مریم ما) همیشه مورد توجه فامیل است. یا اینکه می گویید: امشب در مهمانی، خیلی مورد توجه بودی.
اگر به یک روستا بروید و آب و هوا عالی و مناظر عالی باشد، در مقابل فرزندتان چگونه توضیح می دهید؟
آیا می گویید که منظره ی روستا عالی است؟ یا اینکه می گویید در زمان خوبی به روستا آمدیم. منظره عالی است.
اگر برای فرزندتان جشن تولد بگیرید و دیگران، دقیقاً همان چیزهایی را که می خواسته، برایش هدیه بیاورند چه می گویید؟
آیا می گویید که چه دوستان خوبی داری. همیشه در تولدها همان چیزهایی که میخواهی را برایت می آورند. یا اینکه می گویید:
امسال تولد تو خیلی خوب بود. تقریباً همه چیزهایی را که می خواستی برایت آوردند.
نگاه فراگیر (تعمیم در سایر حوزه ها غیر از زمان)
آیا اگر غذای رستوران بد مزه است، واقعاً صندلی ها هم سفت است و جیر جیر می کند؟!
اگر فرزند شما نمره ی ریاضی خوبی داشته باشد و نمره درس هنرش کم شود، به او چه می گویید؟
آیا می گویید که تو که همه نمره هایت حتی ریاضی خوب است، چرا معلم هنر به تو نمره کم داده؟
یا اینکه فقط در مورد نمره ی درس هنرش از او می پرسید؟
اگر کسی به شما دروغ گفت و فرزندتان هم در جریان قرار داشت، چه می گویید:
آیا می گویید که مردم این روزها همه دروغگو شده اند؟ یا اینکه می گویید امروز فلانی به من دروغ گفت؟
اگر نمره ی یکی از درس هایش خیلی خوب شود، هنگام تشویق، آیا می گویید که بچه ی من همه درس هایش را خوب بلد است
و مستعد است. یا اینکه می گویید: واقعاً دیکته ی مریم (یا علی) خوب است.
آیا همه چیز به من برمی گردد؟ شخصی سازی
به پیامکی که می خوانی نخندیدند. آنها خسته و بی حوصله اند یا تو پیامک بدی را انتخاب کرده ای؟
فرزند شما را در یک جشن صدا می کنند که روی صحنه برود و در مسابقه شرکت کند. آیا می گویید:
چقدر خوب که مجری تو را انتخاب کرد؟
یا اینکه: بچه ام آنقدر هوشمند و زیرک است که مجری از همان دور، تشخیص داد و فهمید!
اگر دوست خوبی برای فرزند شما پیدا می شود و با هیجان از آن دوست برای شما تعریف می کند، چه می گویید؟
چقدر خوب که با آدم های خوب آشنا می شوی؟ یا اینکه می گویید: آدم خوبی بوده ای که گیر آدم های خوب افتاده ای.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/15/1420482510.jpg
پدر و مادری می توانند فرزند خوش بین تربیت کنند (http://measures.earlyadolescence.org/measures/view/30/) که بتدریج و بسیار آرام، در تمام تحلیل های خود، جمله بندی و حرف ها را بر این
اساس انتخاب کنند که:
رویدادهای خوب را شخصی، همیشگی و تعمیم داده شده، و رویدادهای بد را محیطی، لحظه ای و موردی توصیف کنند.
لطفاً اگر یک دزد سوار بر موتور در خیابان کیف فرزندتان را دزدید، به او این پیام را منتقل کنید که او بی لیاقت نبوده و دزد حرفه ای بوده.
به او یادآوری کنید که این دزدی امروز اتفاق افتاده و دلیلی ندارد که فردا هم اتفاق بیفتد و به او یادآوری کنید که همه ی مردم جامعه
مثل این دزد نیستند.
(بعضی وقت ها ما ژست می گیریم و چنین توضیح می دهیم: خاک بر سرت! تقصیر خودته. با این بی دقتی خوبه خودت رو نبرده اند!
امروز کیف مدرسه ات رو بردند. پس فردا که بزرگتر بشی و توی کیفت چک و پول باشه که دیگه هیچی. مواظب مردم باش!
همون همکلاس هات هم فرصت داشته باشند از این دزده بدترند!)
یکی از بحث های بسیار مهمی که مارتین سلیگمن در کتاب خوش بینی آموخته شده مطرح می کند این است که:
بدبینی و خوش بینی یکی از مهم ترین ویژگی هایی هستند که سرنوشت ما را در زندگی رقم می زنند و قسمت عمده ای از این ویژگی،
در سنین نوجوانی، توسط والدین و به طور جدی تر توسط مادر، به فرزند منتقل می شود.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/15/1420481668.jpg
پدر و مادر در سه حوزه به فرزندان خود، نحوه توضیح و تشریح رویدادها را می آموزند. مارتین سلیگمن این سه حوزه را اینگونه تعریف می کند:
همیشگی بودن یا موقت بودن (تعمیم زمانی)
آیا آنچه امروز اتفاق افتاد، همیشه برای من اتفاق افتاده است یا همیشه برای من اتفاق خواهد افتاد؟
اگر در یک مهمانی، فرزند شما مورد توجه سایرین قرار بگیرد آن را چگونه برایش توضیح می دهید؟
آیا می گویید علی ما (یا مریم ما) همیشه مورد توجه فامیل است. یا اینکه می گویید: امشب در مهمانی، خیلی مورد توجه بودی.
اگر به یک روستا بروید و آب و هوا عالی و مناظر عالی باشد، در مقابل فرزندتان چگونه توضیح می دهید؟
آیا می گویید که منظره ی روستا عالی است؟ یا اینکه می گویید در زمان خوبی به روستا آمدیم. منظره عالی است.
اگر برای فرزندتان جشن تولد بگیرید و دیگران، دقیقاً همان چیزهایی را که می خواسته، برایش هدیه بیاورند چه می گویید؟
آیا می گویید که چه دوستان خوبی داری. همیشه در تولدها همان چیزهایی که میخواهی را برایت می آورند. یا اینکه می گویید:
امسال تولد تو خیلی خوب بود. تقریباً همه چیزهایی را که می خواستی برایت آوردند.
نگاه فراگیر (تعمیم در سایر حوزه ها غیر از زمان)
آیا اگر غذای رستوران بد مزه است، واقعاً صندلی ها هم سفت است و جیر جیر می کند؟!
اگر فرزند شما نمره ی ریاضی خوبی داشته باشد و نمره درس هنرش کم شود، به او چه می گویید؟
آیا می گویید که تو که همه نمره هایت حتی ریاضی خوب است، چرا معلم هنر به تو نمره کم داده؟
یا اینکه فقط در مورد نمره ی درس هنرش از او می پرسید؟
اگر کسی به شما دروغ گفت و فرزندتان هم در جریان قرار داشت، چه می گویید:
آیا می گویید که مردم این روزها همه دروغگو شده اند؟ یا اینکه می گویید امروز فلانی به من دروغ گفت؟
اگر نمره ی یکی از درس هایش خیلی خوب شود، هنگام تشویق، آیا می گویید که بچه ی من همه درس هایش را خوب بلد است
و مستعد است. یا اینکه می گویید: واقعاً دیکته ی مریم (یا علی) خوب است.
آیا همه چیز به من برمی گردد؟ شخصی سازی
به پیامکی که می خوانی نخندیدند. آنها خسته و بی حوصله اند یا تو پیامک بدی را انتخاب کرده ای؟
فرزند شما را در یک جشن صدا می کنند که روی صحنه برود و در مسابقه شرکت کند. آیا می گویید:
چقدر خوب که مجری تو را انتخاب کرد؟
یا اینکه: بچه ام آنقدر هوشمند و زیرک است که مجری از همان دور، تشخیص داد و فهمید!
اگر دوست خوبی برای فرزند شما پیدا می شود و با هیجان از آن دوست برای شما تعریف می کند، چه می گویید؟
چقدر خوب که با آدم های خوب آشنا می شوی؟ یا اینکه می گویید: آدم خوبی بوده ای که گیر آدم های خوب افتاده ای.
http://1doost.com/Files/Pictures/1393/10/15/1420482510.jpg
پدر و مادری می توانند فرزند خوش بین تربیت کنند (http://measures.earlyadolescence.org/measures/view/30/) که بتدریج و بسیار آرام، در تمام تحلیل های خود، جمله بندی و حرف ها را بر این
اساس انتخاب کنند که:
رویدادهای خوب را شخصی، همیشگی و تعمیم داده شده، و رویدادهای بد را محیطی، لحظه ای و موردی توصیف کنند.
لطفاً اگر یک دزد سوار بر موتور در خیابان کیف فرزندتان را دزدید، به او این پیام را منتقل کنید که او بی لیاقت نبوده و دزد حرفه ای بوده.
به او یادآوری کنید که این دزدی امروز اتفاق افتاده و دلیلی ندارد که فردا هم اتفاق بیفتد و به او یادآوری کنید که همه ی مردم جامعه
مثل این دزد نیستند.
(بعضی وقت ها ما ژست می گیریم و چنین توضیح می دهیم: خاک بر سرت! تقصیر خودته. با این بی دقتی خوبه خودت رو نبرده اند!
امروز کیف مدرسه ات رو بردند. پس فردا که بزرگتر بشی و توی کیفت چک و پول باشه که دیگه هیچی. مواظب مردم باش!
همون همکلاس هات هم فرصت داشته باشند از این دزده بدترند!)