leila22a
04-19-2015, 07:45 PM
http://www.1doost.com/Files/Posts/Thumbs/77/19743.jpg چند روزیست خبر تعرض دو مامور فرودگاه جده به دو نوجوان عمره گزار ایرانی در سطح گسترده ای منتشر شده که علاوه
بر واکنش های رسمی، واکنش های زیادی را در سطح شبکه های اجتماعی و محافل غیر رسمی در پی داشته است.
در لزوم واکنش جدی به این اقدام مجرمانه و پیگیری های قانونی، هیچ تردیدی وجود ندارد اما حواشی این ماجرا و نحوه مواجهه ما با این
موضوع دربردارنده نکات مهمی است:
1. این ماجرا نیز مانند صدها ماجرای کاملا جدی در کشور ما به سرعت رنگ طنز و هجو و جوک به خود گرفت؛ جوک هایی که مضمون آنها
کاملا مشخص است و جز خندیدن لحظه ای، هیچ دستاورد دیگری ندارد. سازندگان این جوک ها و انتشار دهندگان آن از این موضوع غافلند که
بدون شک، این مطالب هجو به رویت خود این دو نوجوان بی گناه یا بستگان و والدین آنها نیز می رسد. اگر لحظه ای خود را جای این افراد
قرار دهیم، می بینیم که درد و رنج ما اسباب خنده و شادی هموطنانمان شده است. آیا جوک ها و خنده های ما در چنین وضعیتی، کمکی به قربانیان
این حادثه یا خانواده های آنان می کند یا آلام آنان را افزایش می دهد؟
2. فارغ از لزوم پیگیری جدی این ماجرا نباید از یاد ببریم که رویکرد دین مبین اسلام پیرامون جرایم منافی عفت، یک رویکرد کاملا کتمانی است.
این رویکرد به دو جهت بسیار صحیح، عقلانی و منطقی به نظر می رسد؛ اولا با اتخاذ این رویکرد، آبروی اطراف قضیه و به ویژه قربانیان، حفظ
می شود و ثانیا باز کردن ماجرا و پرداختن به آن در سطح عام و رسانه ای به نوعی اشاعه منکر به شمار می آید. در قضیه اخیر، همه ما دست
به دست هم دادیم تا در مقابل این رویکرد کتمانی بایستیم و بالاتر از شرع و قانون، دچار هیجاناتی بشویم تا جایی که حتی شایعه خودکشی یکی
از این دو نوجوان نیز منتشر شد که البته خوشبختانه این خبر تایید نشد. اما هیچ بعید نیست که با ادامه واکنش های غیرمنطقی ما چنین اتفاقی
رخ دهد. باید متوجه این موضوع باشیم که با پرداختن بیش از حد به این داستان، داریم به این دو نوجوان ایرانی برچسب مفعول بودن می زنیم
و بعد از تمام شدن دلسوزی های بعضا ظاهری و متاسفانه قهقهه هایمان، این دو نوجوان هستند که با برچسب های هجوآلود ما باید به زندگی
خود ادامه دهند.
3. در جریان این ماجرا، یک نکته آزاردهنده دیگر هم وجود دارد. آن هم اینکه بسیاری از ما، چنین اقدام مجرمانه ای را مستمسکی برای تحقیر
یک قومیت قرار داده ایم. حجم پیام های ضد عربی در شبکه های اجتماعی رو به گسترش است؛ غافل از اینکه فقط به اتباع عربستان سعودی
یا کشورهای حاشیه خلیج فارس عرب نمی گویند، بلکه در سرزمین ما به ویژه در استان خوزستان و خطه جنوب هم اعراب زیادی زندگی می کنند
که هموطن ما هستند و ما قلبا به آنها ارادت داریم و علاقه مندیم. علاوه بر این، پیامبر و ائمه اطهار نیز همگی عرب بوده اند و جمعیت زیادی
از سادات شریف نیز در همین مرز و بوم زندگی می کنند که از سلاله پاک نبی اکرم (ص) هستند و به نوعی ریشه های عربی دارند.
آیا عمل دو جاهل از یک قوم بزرگ را باید به پای تمام آن قوم نوشت و با سوء استفاده از رنجی که بر دو هموطن ما رفته است، کاری کنیم
که بخش زیادی از هموطنان ما، بزرگان دینی ما و افرادی از این قوم که در سراسر جهان زندگی می کنند و قطعا انسان های شریفی هستند،
مورد اهانت قرار گیرند؟
4. برخی دیگر از ما، چنین حادثه ای را دستاویزی برای تاختن به باورهای دینی نظیر زیارت بیت الله الحرام قرار داده ایم. نباید فراموش کنیم
که بیست و اندی سال قبل، کشتار فجیعی در حرم امن الهی از سوی آل سعود رخ داد که جمع زیادی از هموطنان ما کشته شدند و آن روز در
تقویم رسمی کشور به عنوان جمعه خونین ثبت شد. اگر قرار بود با منطق امروزمان با آن حادثه مواجه شویم، امروز دیگر نامی از کعبه و
مکه و مدینه و حج و عمره نباید در مملکت ما برده می شد. در حالی که باز هم باید یادآوری کرد که اقدام دو مجرم، ربطی به مکه و خدا و
پیغمبر ندارد و واکنش به تعرض به دو ایرانی نباید خود موجب تعرض به باورهای دینی شود. البته این امر، متفاوت از تصمیمات مسئولان
برای لغو احتمالی سفرهای عمره است که در واقع بخشی از واکنش رسمی ایران به شمار می آید.
با توجه به این چهار نکته، بهتر است واکنش ها و رفتار خود را در برابر اتفاقاتی نظیر این حادثه تلخ، مدیریت کنیم و یادمان باشد که اثبات
ایرانی بودن و جاری بودن خون ایرانی در رگ های ما یا افتخاراتی از این دست، با انتشار و بازانتشار مطالبی کاملا خلاف فرهنگ و تمدن
بزرگ ایران به دست نمی آید؛ بلکه این منطق، ادب و عقل ایرانی است که هویت ایرانی ما را استوار می سازد.
از سوی دیگر، با توجه به تحولات اخیر سیاسی در یمن و با توجه به روابط ایران و عربستان در ایام اخیر، لازم است احتمال سیاسی بودن
حادثه فرودگاه جده را هم دور از ذهن ندانیم و ضمن ابراز احساسات پاک ملی خود، تلاش کنیم که بازیگر صحنه گردانی های سیاسی نشویم.
بر همین مبنا شایسته است که با دوراندیشی و هوشمندی، به واکنش های مراجع معظم تقلید و ائمه محترم جمعه و همچنین اقدامات رسمی
وزارت امور خارجه، سازمان حج و زیارت و مجلس شورای اسلامی اعتماد کنیم تا این مساله از مجاری قانونی خود مورد پیگیری قرار گیرد.
منبع : ایسنا (http://www.1doost.com/go/?u=http%3A%2F%2Fwww.isna.ir%2Ffa%2Fnews%2F94012207 132%2F%25D9%2586%25DA%25A9%25D8%25A7%25D8%25AA%25D B%258C-%25D8%25AF%25D8%25B1%25D8%25A8%25D8%25A7%25D8%25B1 %25D9%2587-%25D8%25A8%25D8%25B1%25D8%25AE%25D9%2588%25D8%25B1 %25D8%25AF-%25D9%2585%25D8%25A7-%25D8%25A8%25D8%25A7-%25D9%2585%25D8%25A7%25D8%25AC%25D8%25B1%25D8%25A7 %25DB%258C-%25D9%2581%25D8%25B1%25D9%2588%25D8%25AF%25DA%25AF %25D8%25A7%25D9%2587)
بر واکنش های رسمی، واکنش های زیادی را در سطح شبکه های اجتماعی و محافل غیر رسمی در پی داشته است.
در لزوم واکنش جدی به این اقدام مجرمانه و پیگیری های قانونی، هیچ تردیدی وجود ندارد اما حواشی این ماجرا و نحوه مواجهه ما با این
موضوع دربردارنده نکات مهمی است:
1. این ماجرا نیز مانند صدها ماجرای کاملا جدی در کشور ما به سرعت رنگ طنز و هجو و جوک به خود گرفت؛ جوک هایی که مضمون آنها
کاملا مشخص است و جز خندیدن لحظه ای، هیچ دستاورد دیگری ندارد. سازندگان این جوک ها و انتشار دهندگان آن از این موضوع غافلند که
بدون شک، این مطالب هجو به رویت خود این دو نوجوان بی گناه یا بستگان و والدین آنها نیز می رسد. اگر لحظه ای خود را جای این افراد
قرار دهیم، می بینیم که درد و رنج ما اسباب خنده و شادی هموطنانمان شده است. آیا جوک ها و خنده های ما در چنین وضعیتی، کمکی به قربانیان
این حادثه یا خانواده های آنان می کند یا آلام آنان را افزایش می دهد؟
2. فارغ از لزوم پیگیری جدی این ماجرا نباید از یاد ببریم که رویکرد دین مبین اسلام پیرامون جرایم منافی عفت، یک رویکرد کاملا کتمانی است.
این رویکرد به دو جهت بسیار صحیح، عقلانی و منطقی به نظر می رسد؛ اولا با اتخاذ این رویکرد، آبروی اطراف قضیه و به ویژه قربانیان، حفظ
می شود و ثانیا باز کردن ماجرا و پرداختن به آن در سطح عام و رسانه ای به نوعی اشاعه منکر به شمار می آید. در قضیه اخیر، همه ما دست
به دست هم دادیم تا در مقابل این رویکرد کتمانی بایستیم و بالاتر از شرع و قانون، دچار هیجاناتی بشویم تا جایی که حتی شایعه خودکشی یکی
از این دو نوجوان نیز منتشر شد که البته خوشبختانه این خبر تایید نشد. اما هیچ بعید نیست که با ادامه واکنش های غیرمنطقی ما چنین اتفاقی
رخ دهد. باید متوجه این موضوع باشیم که با پرداختن بیش از حد به این داستان، داریم به این دو نوجوان ایرانی برچسب مفعول بودن می زنیم
و بعد از تمام شدن دلسوزی های بعضا ظاهری و متاسفانه قهقهه هایمان، این دو نوجوان هستند که با برچسب های هجوآلود ما باید به زندگی
خود ادامه دهند.
3. در جریان این ماجرا، یک نکته آزاردهنده دیگر هم وجود دارد. آن هم اینکه بسیاری از ما، چنین اقدام مجرمانه ای را مستمسکی برای تحقیر
یک قومیت قرار داده ایم. حجم پیام های ضد عربی در شبکه های اجتماعی رو به گسترش است؛ غافل از اینکه فقط به اتباع عربستان سعودی
یا کشورهای حاشیه خلیج فارس عرب نمی گویند، بلکه در سرزمین ما به ویژه در استان خوزستان و خطه جنوب هم اعراب زیادی زندگی می کنند
که هموطن ما هستند و ما قلبا به آنها ارادت داریم و علاقه مندیم. علاوه بر این، پیامبر و ائمه اطهار نیز همگی عرب بوده اند و جمعیت زیادی
از سادات شریف نیز در همین مرز و بوم زندگی می کنند که از سلاله پاک نبی اکرم (ص) هستند و به نوعی ریشه های عربی دارند.
آیا عمل دو جاهل از یک قوم بزرگ را باید به پای تمام آن قوم نوشت و با سوء استفاده از رنجی که بر دو هموطن ما رفته است، کاری کنیم
که بخش زیادی از هموطنان ما، بزرگان دینی ما و افرادی از این قوم که در سراسر جهان زندگی می کنند و قطعا انسان های شریفی هستند،
مورد اهانت قرار گیرند؟
4. برخی دیگر از ما، چنین حادثه ای را دستاویزی برای تاختن به باورهای دینی نظیر زیارت بیت الله الحرام قرار داده ایم. نباید فراموش کنیم
که بیست و اندی سال قبل، کشتار فجیعی در حرم امن الهی از سوی آل سعود رخ داد که جمع زیادی از هموطنان ما کشته شدند و آن روز در
تقویم رسمی کشور به عنوان جمعه خونین ثبت شد. اگر قرار بود با منطق امروزمان با آن حادثه مواجه شویم، امروز دیگر نامی از کعبه و
مکه و مدینه و حج و عمره نباید در مملکت ما برده می شد. در حالی که باز هم باید یادآوری کرد که اقدام دو مجرم، ربطی به مکه و خدا و
پیغمبر ندارد و واکنش به تعرض به دو ایرانی نباید خود موجب تعرض به باورهای دینی شود. البته این امر، متفاوت از تصمیمات مسئولان
برای لغو احتمالی سفرهای عمره است که در واقع بخشی از واکنش رسمی ایران به شمار می آید.
با توجه به این چهار نکته، بهتر است واکنش ها و رفتار خود را در برابر اتفاقاتی نظیر این حادثه تلخ، مدیریت کنیم و یادمان باشد که اثبات
ایرانی بودن و جاری بودن خون ایرانی در رگ های ما یا افتخاراتی از این دست، با انتشار و بازانتشار مطالبی کاملا خلاف فرهنگ و تمدن
بزرگ ایران به دست نمی آید؛ بلکه این منطق، ادب و عقل ایرانی است که هویت ایرانی ما را استوار می سازد.
از سوی دیگر، با توجه به تحولات اخیر سیاسی در یمن و با توجه به روابط ایران و عربستان در ایام اخیر، لازم است احتمال سیاسی بودن
حادثه فرودگاه جده را هم دور از ذهن ندانیم و ضمن ابراز احساسات پاک ملی خود، تلاش کنیم که بازیگر صحنه گردانی های سیاسی نشویم.
بر همین مبنا شایسته است که با دوراندیشی و هوشمندی، به واکنش های مراجع معظم تقلید و ائمه محترم جمعه و همچنین اقدامات رسمی
وزارت امور خارجه، سازمان حج و زیارت و مجلس شورای اسلامی اعتماد کنیم تا این مساله از مجاری قانونی خود مورد پیگیری قرار گیرد.
منبع : ایسنا (http://www.1doost.com/go/?u=http%3A%2F%2Fwww.isna.ir%2Ffa%2Fnews%2F94012207 132%2F%25D9%2586%25DA%25A9%25D8%25A7%25D8%25AA%25D B%258C-%25D8%25AF%25D8%25B1%25D8%25A8%25D8%25A7%25D8%25B1 %25D9%2587-%25D8%25A8%25D8%25B1%25D8%25AE%25D9%2588%25D8%25B1 %25D8%25AF-%25D9%2585%25D8%25A7-%25D8%25A8%25D8%25A7-%25D9%2585%25D8%25A7%25D8%25AC%25D8%25B1%25D8%25A7 %25DB%258C-%25D9%2581%25D8%25B1%25D9%2588%25D8%25AF%25DA%25AF %25D8%25A7%25D9%2587)