دوش از نظر خیال تو دامن‌کشان‌گذشت/ اشک آنقدر دوید ز پی کز فغان ‌گذشت
تا پر فشانده‌ایم ز خود هم گذشته‌ایم/ دنیا غم تو نیست‌که نتوان از آن‌گذشت
دارد غبار قافلهٔ ناامیدی‌ام/ از پا نشستنی‌که ز عالم...