معاون شورای عالی آموزش‌وپرورش، از گره زدن طرح رتبه‌بندی با افزایش حقوق فرهنگیان انتقاد و تأکید نمود که هدف اصلی رتبه‌بندی

افزایش حقوق نیست. برای برطرف شدن نیازهای معلمان، ابتدا باید از حداقل حقوق متناسب با شأن خود بهره‌مند شوند.


به گزارش پارس، در این شماره از خبرنامه «پُرسا» به طرح رتبه‌بندی معلمان و افزایش حقوق ایشان، استخدام نیروهای جدید

در آموزش و پرورش، جزئیات آزمون استخدام نیروهای جدید، کمبود روحانی در مدارس مناطق محروم و سیاست وزیر برای به کارگیری

بانوان در مسئولیت‌های مدیریتی پرداخته خواهد شد.





افزایش حقوق معلمان با طعم رتبه بندی!


این روزها طرح رتبه‌بندی معلمان و افزایش حقوق ایشان، به نُقل اخبار آموزش و پرورش تبدیل شده است. اظهارنظر و گمانه‌زنی‌ها درباره

این طرح در حالی ادامه دارد که با گذشت حدود یک ماه از تصویب کلیات آن، هنوز جزئیات و معیارهای رتبه‌بندی معلمان اعلام نشده است.

جالب اینکه سایت وزارت آموزش و پرورش طی فراخوانی گسترده از فرهنگیان برای ارائه «دیدگاه، نظر و پیشنهاد درباره شاخص‌های

طرح رتبه‌بندی معلمان» دعوت به عمل آورده است.




در همین حال، وزیر آموزش و پرورش ابراز امیدواری کرده است که این لایحه، از مهرماه سال جاری به نحو احسن اجرایی خواهد شد

و معلمان در چهار رتبه «پایه، ارشد، خبره و عالی» طبقه‌بندی می‌گردند. به گفته معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزیر، تمامی معلمان

با سابقه بالای 6 سال مشمول این طرح می‌شوند و بیش از 90 درصد معلمان، ذیل رتبه یک این طرح قرار می‌گیرند و دست کم 180 تا 200 هزار

تومان به حقوقشان افزوده می‌شود.




برخی از کارشناسان افزایش حقوق معلمان را بحث جدگانه‌ای می‌دانند که نباید صرفاً در طرح رتبه‌بندی معلمان خلاصه شود.

ضمن اینکه اهداف نظام رتبه‌بندی معلمان فراتر از وجه اقتصادی و معیشتی فرهنگیان است و نباید آن را تقلیل داد. از جمله احمد عابدینی،

معاون شورای عالی آموزش‌وپرورش، از گره زدن طرح رتبه‌بندی با افزایش حقوق فرهنگیان انتقاد و تأکید نمود که هدف اصلی رتبه‌بندی

افزایش حقوق نیست. برای برطرف شدن نیازهای معلمان، ابتدا باید از حداقل حقوق متناسب با شأن خود بهره‌مند شوند؛ پس از آن باید اعلام

شود که اگر معلمان می‌خواهند از مزایا و تسهیلات بیشتری برخوردار شوند، باید فعالیت‌های پژوهشی انجام دهند.




علاوه بر این بحث‌هایی نیز درباره لزوم تصویب این طرح در مجلس مطرح شده است که هنوز دلیل عدم موافقت دولت از یک سو و اصرار

مجلس بر این امر از سوی دیگر روشن نیست. امید که با شفاف شدن جزئیات رتبه‌بندی و دلایل آن، نهایتاً طرح بتواند به هدف اصلی خود

متناسب با آنچه در سند تحول بنیادین آمده است، برسد.






وظیفه اصلی دانشگاه فرهنگیان گُم نشود!



در سال 94، آموزش و پرورش 5 هزار نیروی جدید استخدام می‌نماید. رئیس مرکز برنامه‌ریزی، منابع انسانی و فناوری اطلاعات با اعلام

این خبر در آخرین روزهای سال 93، تأکید نمود که این نیروها ابتدا با برگزاری آزمون برای گذراندن دو نیمسال تحصیلی انتخاب می‌شوند

و در پایان این دوره نیز در صورت موفقیت در آزمون احراز صلاحیت‌های معلمی در مهر 95 به عنوان معلم جذب آموزش و پرورش خواهند شد.

وزیر آموزش و پرورش نیز 24 فروردین 94 از برگزاری دوره یک ساله برای پذیرفته شدگان آزمون استخدامی (معلمان تازه وارد) خبر داده بود.




اما دکتر موسی‌پور، معاون تحصیلات تکمیلی دانشگاه فرهنگیان، 23فروردین ماه در مصاحبه‌ای روایت دیگری از آزمون استخدامی آموزش

و پرورش مطرح کرد که با گفته‌های وزیر آموزش و پرورش و معاون نیروی انسانی وزارتخانه تفاوت‌های جدی داشت. طبق گفته موسی‌پور،

دانشگاه فرهنگیان متولی برگزاری دوره آموزشی برای 5هزار استخدامی جدید آموزش و پرورش خواهد بود. براین اساس، دانشگاه فرهنگیان

با برگزاری دوره‌ی آموزش 6هفته‌ای، این 5هزار نفر را برای ورود به مدارس و گذراندن دوره عملی از مهر 94 آماده خواهد کرد.




علاوه بر تفاوت اظهارنظر دکتر موسی پور با مسئولین وزارتخانه، تاکید وی بر اجرایی شدن ماده 28 اساسنامه دانشگاه فرهنگیان نیز قابل تأمل است.

وی یکی از برنامه‌های اصلی دانشگاه فرهنگیان در سال 94 را تدارک شرایط لازم برای استفاده از ظرفیت ماده 28 اساسنامه دانشگاه است که

طبق آن آموزش‌ و پرورش می‌تواند در شرایط ضروری، از فارغ‌التحصیلان سایر دانشگاه‌ها نیرو جذب کند.




با توجه به کوتاه بودن دوره آموزشی بیان شده از سوی دکتر موسی‌پور این سؤال مطرح است که آیا در یک دوره 6 هفته‌ای امکان «تربیت»

افراد متناسب با صلاحیت‌های مورد نیاز معلمی وجود دارد؟ در صورت قرار گرفتن آموزش و پرورش در شرایط اضطرار و لزوم عمل به

ماده 28 اساسنامه این دانشگاه (به‌کارگیری فارغ‌التحصیلان سایر دانشگاه‌ها)، چه تضمینی وجود دارد که این شیوه جذب به رویه اصلی

جذب نیرو در آموزش و پرورش تبدیل نشود؟ امید که مسئولین امر با پاسخ به این پرسش‌ها، نگرانی‌ها برطرف شود.





مدارس مناطق محروم، چشم انتظار روحانی


حضور و فعالیت روحانیون در مدارس عاملی مهم در ترویج فرهنگ دینی میان دانش‌آموزان خواهد بود. با این تفاسیر به نظر میرسد در حال حاضر

بسیاری از مدارس کشور از حضور روحانی محروم هستند. 19 فروردین ماه، رییس اداره اقامه نماز وزارت آموزش و پرورش درخصوص نسبت

تعداد امامان جماعت مدارس گفت: «در تهران دوسوم مدارس روحانی دارند، اما هنوز در بسیاری از مناطق محروم روحانی نداریم. وی همچنین

در ادامه ابراز خوشبختی نمود که در برخی شهرها مانند قم و مشهد 100 درصد مدارس امام جماعت دارند.» لازم به ذکر است که دی ماه

سال گذشته، معاون پرورشی وزیر آموزش و پرورش از فعالیت 20 هزار روحانی در مدارس کشور خبر داده بود.




با این تفاسیر به نظر می‌رسد، بار کمبود روحانی در آموزش و پرورش بیشتر بر دوش مدارس مناطق محروم است و مدارس مناطق برخوردار

سهم بیشتری از حضور روحانیون را به خود اختصاص داده‌اند. از سویی دیگر باید گفت که مناطق محروم، بیش از شهرهای مذهبی نیازمند

حضور روحانی هستند و مسئولین باید برای رفع نیازهای دینی و معرفتی دانش آموزان این مناطق، تلاش بیشتری نمایند.





مسئولیت‌های مدیریتی در انتظار بانوان فرهنگی



هفته گذشته دکتر فانی در همایش «یاس مهربانی» با اعلام اینکه «مدیران زن پیگیرتر و اثربخش‌تر هستند»، گفت: «سپردن مسئولیت مدیریتی

به خانم ها در آموزش و پرورش از جمله جهت گیری‌های این وزارتخانه است». لازم به ذکر است وزیر آموزش و پرورش 10 شهریور ماه

سال گذشته نیز با اعلام موضعی مشابه در اظهارنظری مدعی شد که بنا به تجربه، مدیریت زنان در حوزه های سرپرستی و نظارت نسبت

به مردان قوی‌تر است که شاهد آن طراوت و زیبایی ظاهری و معنوی مدارس دخترانه در مقایسه با مدارس پسرانه می‌باشد.



برخی کارشناسان معتقدند که به رغم اهمیت ملاحظات جنسیتی در اداره امور آموزش و پرورش، ملاک اصلی برای تفویض مسئولیت‌ها به

افراد باید تناسب شایستگی‌های آنها با مسئولیت مربوطه باشد و نه عوامل فرعی و غیرضروری. لذا به‌راحتی نمی‌توان زنان را در سپردن

مسئولیت‌ها مقدم دانست.


منبع : پارس نیوز