در مبحث 19 مقررات ملی ساختمان لزوم عایق کاری حرارتی ساختمان بیان شده است و برای عایق حرارتی مورد استفاده ویژگی ها و خصوصیاتی ذکر که مطابق با شرح زیر می باشد:
- مطابق با مقررات ملی ساختمان، مقاومت حرارتی عایق حرارتی باید بیش از 0.5 متر مربع کلوین بر وات باشد و ضریب هدایت حرارتی آن باید کمتر از 0.065 وات بر متر کلوین باشد.
- در صورت قرار گرفتن عایق حرارتی در شرایط رطوبت بسیار زیاد، نزدیک به 100 درصد، و وجود اختلاف فشار بخار در دو طرف، میزان جذب رطوبت در دراز مدت نباید از میزان استاندارد بیشتر باشد (مانند عایق کاری زمینی محافظت نشده و بام های وارونه).
- علاوه بر میزان جذب طولانی مدت، میزان جذب کوتاه مدت، 24 ساعته، نباید از میزان استاندارد بیشتر باشد. از این طریق میزان آب جذب شده در یک دوره بارندگی در زمان اجرای ساختمان بررسی می شود.
- عایق های حرارتی پشم های معدنی مانند پشم سنگ، دارای روکش و یا بدون روکش که در عایق کاری های ساختمانی از آن ها استفاده می شود باید دارای الزامات استاندارد ملی 8116 باشد.
- در بعضی از موارد عایق کاری مانند عایق کاری زمینی محافظت نشده و بام های وارنه، ممکن است عایق حرارتی در شرایط دمایی پایین و تماس با آب قرار گیرد، بنابراین لازم است عایق حرارتی مقاومت لازم را در برابر یخ زدگی مطابق با استاندارد مربوطه داشته باشد.
- زمانی که عایق حرارتی در سقف و یا کف ساختمان استفاده می شود، بر روی آن بارهایی وارد می شود که این بارها باید محاسبه شوند و با توجه به آن ها، کلاس مقاومت فشاری یا تنش فشاری، در 10 درصد تغییر شکل مربوط، مطابق با استاندارد انتخاب شود.
- در عایق های حرارتی الیافی معدنی، مقاومت کششی موازی عایق حرارتی باید به اندازه ای باشد که عایق حرارتی مقاومت لازم را در برابر تنش های کششی وارده در حین حمل و بهره برداری داشته باشد. (حداقل دو برابر وزن کل)